Anlama renk katmak, anlamı güzel ve etkili kılmak, zenginleştirmek amacıyla”şiirlerde ve düzyazı türlerinde kullanılan söz sanatlarıdır. Günümüz edebiyatlarında sözü etkili kılmanın bir aracı olan bu sanatlar, Divan edebiyatında ustalığın temel ölçütlerinden biri sayılmıştır.Biz bunlardan, günümüz edebiyatında da kullanılanları, dolayısıyla da sınavlarda karşımıza çıkabilecek olanları tanıyacağız.Edebi sanatları üç ana kümede inceleyebiliriz:A) MECAZ ANLAMA DAYALI SANATLARMecaz (Değişmece)
Mecaz-ı Mürsel (Düzdeğişmece)
Teşbih (Benzetme)
İstiare (Eğretileme)
Kinaye (Değinmece)
Teşhis (Kişileştirme)
İntak (Konuşturma)
Tariz (İğneleme)
B) GERÇEK ANLAMA DAYALI SANATLARTezat (Karşıtlık)
Tevriye (İki anlamlılık)
Mübalağa (Abartma)
Hüsn-i talil (Güzel neden bulma)
Tenasüp (Uygunluk)
Tecahül-I arif (Bilmezlikten gelme)
İstifham (Soru sorma)
Terdit (Şaşırtma)
Telmih (Anımsatma)
Leff ü neşr (Sıralı açıklama)
Tedriç (Dereceleme)
Tekrir (Yineleme)
Rücu (Geriye dönüş)
Irsâl-i mesel (Atasözü söyleme)
Kat (Kesme)
C) SÖZE (SESE) DAYALI SANATLAR:Cinas (Sesteşlik), Seci (Içuyak), İştikak (Türetme),
Akis (Çaprazlama), krostiş, Lebdeğmez (Dudakdeğmez), Aliterasyon (Ses
Yinelenmesi)
Yukarıda sınıflaması yapılan sanatlar yüzyıllardan
beri edebiyat eserlerinde kullanılmış, kimi zaman bunlar anlatımın bir
aracı değil, amacı durumuna gelmiştir. Özellikle, Divan şiirinde bu
sanatların çok yoğun ve karmaşık biçimde kullanıldığını görüyoruz.
Bugün de konuşmalarımızda, gazete ve dergi yazılarında, sanatsal
eserlerde duygu ve düşüncelerin, haberlerin, istek ve özlemlerin daha
iyi, açık ve somut biçimde; kimi zaman daha süslü ve gösterişli olması
için edebi sanatların bir kısmına başvuruyoruz.